Odkryj urok Kalwarii Zebrzydowskiej: Przewodnik po Sanktuarium i Szopce
Kalwaria Zebrzydowska to miejsce, które każdego roku przyciąga tysiące pielgrzymów i turystów. To nie tylko sanktuarium, ale także wyjątkowa szopka, która jest jedną z największych i najbardziej znanych w Polsce. W tym artykule przedstawimy Wam najważniejsze informacje o tym wyjątkowym miejscu i podpowiemy, jak spędzić tam niezapomniany dzień.
Historia Kalwarii Zebrzydowskiej
Kalwaria Zebrzydowska została założona w 1600 roku przez Mikołaja Zebrzydowskiego, wojewodę krakowskiego. Był to dar wdzięczności za ocalenie życia podczas bitwy pod Byczyną. Sanktuarium zostało zbudowane na wzgórzu, które przypominało Golgotę, a jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „calvaria”, co oznacza „czerep”. W 1999 roku Kalwaria Zebrzydowska została wpisana na listę UNESCO jako część szlaku pielgrzymkowego.
Sanktuarium
Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej to zespół kościołów i kaplic, które tworzą unikalny kompleks architektoniczny. Głównym punktem sanktuarium jest Bazylika Matki Bożej Anielskiej, która została zbudowana w stylu barokowym. Wewnątrz bazyliki znajduje się słynący z cudów obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej.
Szopka
Szopka w Kalwarii Zebrzydowskiej to wyjątkowa atrakcja, która przyciąga turystów z całej Polski. Jest to jedna z największych szopek w kraju, mierząca 13 metrów wysokości i 9 metrów szerokości. Szopka została zbudowana w 1905 roku i składa się z 57 figurek, które przedstawiają sceny z życia Jezusa Chrystusa. Szopka jest ozdobiona tysiącami lampek i jest otwarta dla zwiedzających przez cały rok.
Najważniejsze fakty o Klasztorze Kalwaria Szopka:
Kalwaria Zebrzydowska to sanktuarium, które zostało założone w 1600 roku przez Mikołaja Zebrzydowskiego.
Sanktuarium składa się z zespołu kościołów i kaplic, w tym Bazyliki Matki Bożej Anielskiej.
Szopka w Kalwarii Zebrzydowskiej jest jedną z największych w Polsce i składa się z 57 figurek.
Szopka została zbudowana w 1905 roku i jest ozdobiona tysiącami lampek.
Kalwaria Zebrzydowska została wpisana na listę UNESCO w 1999 roku.
Sanktuarium i szopka są otwarte dla zwiedzających przez cały rok.
